Δεν φταίς που δεν ξυπνάς

Κοιμόμαστε νωρίς και ξυπνάμε νωρίς; Ή πέφτουμε για ύπνο πολύ μετά τα μεσάνυχτα και ξυπνάμε μεσημέρι; Νευρογενετιστές εκτιμούν ότι το προσωπικό ρολόι του καθενός εξαρτάται από τα γονίδια του. Δηλαδή πως δεν ισχύει ένα ωράριο ύπνου για όλους, ούτε είναι θέμα επιλογής το αν κοιμόμαστε με τα νυχτοποπούλια ή με τις κότες – άρα δεν έχουμε και καμία ευθύνη αν αργούμε να ξυπνήσουμε το πρωί.

Ο Dr Louis Ptacek από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια μιλά για «χρονότυπο του κάθε ατόμου», δηλαδή για το ποια ώρα της ημέρας λειτουργούμε καλύτερα. «Οι γονείς μας είναι αυτοί που μας λένε πότε πηγαίνουμε για ύπνο, σύμφωνα με τα γονίδια που μας έχουν κληροδοτήσει» αναφέρει ο Dr Ptacek στο BBC.

Το εσωτερικό, κιρκαδικό ρολόι που έχει ο καθένας μας και ρυθμίζεται από το φως, δεν «τρέχει» για όλους με τον ίδιο προγραμματισμό. Γι αυτό υπάρχουν και νυχτοπούλια και κορυδαλλοί.

Λίγη βρωμιά δεν βλάπτει

Τα παιδιά σήμερα, είναι πιο επιρρεπή σε ασθένειες και αλλεργίες, λόγω της «εμμονής» μας με την καθαριότητα και την αποφυγή μικροβίων. Αυτή η θεωρία είναι γνωστή ως «υπόθεση υγιεινής». Η θεωρία προτείνει ότι το περιβάλλον ενός παιδιού μπορεί να είναι αρκετά καθαρό για να χτίσει επαρκώς το ανοσοποιητικό του σύστημα. Το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού πρέπει να εκτίθεται σε μια σειρά από «απειλές» καθώς ωριμάζει, έτσι ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς στα διάφορα μικρόβια.

Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα δεν έχει απαντήσει σε προκλήσεις από νωρίς , το παιδί μπορεί να αναπτύξει μια σειρά από ασθένειες του ανοσοποιητικό όπως το άσθμα και οι αλλεργίες.

Μήπως φταίει ο «καθαρός» τρόπος ζωής μας; Διατηρώντας το χώρο μας καθαρό ,βοηθάμε στην πρόληψη της εξάπλωσης των μικροβίων. Φαίνεται όμως ότι τα υπερ-καθαρά σπίτια μας δεν είναι και τόσο ωφέλημα για τα παιδιά μας. Σύμφωνα με τον Marc McMorris από το Πανεπιστήμιο του Michigan Συστήματος Υγείας, όσο πιο καθαρό τρόπο ζωής έχουμε τόσο πιο εξασθενημένο είναι το ανοσοποιητικό σύστημά μας.

Tα δύο πιο σημαντικά ερωτήματα στη ζωή μας

Tα δύο πιο σημαντικά ερωτήματα στη ζωή μας

Είτε το ξέρουμε είτε όχι, τα δύο πιο σημαντικά ερωτήματα στη ζωή μας είναι: « Ποιος είμαι; και Τι θέλω;»

Ποιος είμαι; Η ερώτηση «Ποιος είμαι;» είναι σημαντική, διότι γνωρίζοντας το ποιοί είμαστε γνωρίζουμε και ποιός είναι ο σκοπός της ζωής μας. Οι σοφοί στο παρελθόν μας το έχουν πει αυτό με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αφού ήδη το έχουμε καταγράψει από τα λόγια τους ανά τους αιώνες.

Ο Σούφι Ibn Arabi, εξέφρασε αυτήν την αλήθεια όταν είπε: «Ήμουν ένας κρυμμένος θησαυρός που ήθελα να γίνει γνωστός προς τα έξω και έτσι, δημιούργησα τη δημιουργία, έτσι ώστε να γίνω γνωστός».

Ο Θεός είναι ένας κρυμμένος θησαυρός και λαχταρούσε να γίνει γνωστός και έτσι αυτός (αυτός -ή ο Θεός δεν έχει φύλο) δημιούργησε αυτόν τον κόσμο γεμάτο πλάσματα που ζουν και στα οποία έδωσε την ιδιότητα –δώρο, να καταφέρουν να συνειδητοποιήσουν την πραγματική τους ταυτότητα – που είναι ο Θεός-Θεϊκή προέλευση. Και γιατί ο Θεός να το κάνει αυτό;

Η Απληστία

Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι και η απληστία. Η λέξη παράγεται από το στερητικό «α» και το «πληστός» που σημαίνει πλήρης – γεμάτος. Άπληστος, επομένως, είναι ο πλεονέκτης, ο ακόρεστος, ο ανεκπλήρωτος από την επιθυμία.

Διάλεξα να πω «από την επιθυμία» αντί «από τα μέσα της ζωής του», διότι πιστεύω ότι η αυτή αποτελεί την κινούσα δύναμη για την επίτευξη των αναγκών που δημιουργούν τα μέσα. «Επιθυμώ», σημαίνει «προάγω εκ του στήθους μου μια εσώτερη θερμή ανάγκη», μετά έρχεται η «βούληση» που παραπέμπει στο «θέλω και μπορώ». Επομένως, η επιθυμία έρχεται πρώτη και όχι η βούληση όπως υποστηρίζουν πολλοί φιλόσοφοι, καθόσον αυτή επιφέρει τις ανάγκες.

Η επιθυμία και η βούληση είναι δυο αρχέτυπα, «τάση» και «θέση» της ζωής, τα οποία οι πρόγονοί μας τα συμβόλιζαν με τις Δαναΐδες και το Σίσυφο. Οι πρώτες με το άπατο πιθάρι τους, ο δεύτερος με την αέναη μετακυλούσα πέτρα. Άρα, η απληστία μπορεί να ιδωθεί και ως «η διαρκής προσπάθεια της πραγμάτωσης του Σίσυφου του επιθυμητού των Δαναΐδων». Σίσυφος και Δαναΐδες, (είναι) ένα γονιδιακό ζεύγος δίζυγο, μια σχέση δυσδιάκριτη, ένα μαρτύριο της τιμωρίας των θεών προς το γένος των ανθρώπων.